ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۸

چون کوه گران نمود اصفاهانم

چون کاهی کرد دوری کاشانم

هر صبحدمی چو شامگه دلتنگم

هر شامگهی چو صبحدم گریانم