ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۶

بر خاک کف پای تو چون رخ نالم

ور پیرهنم نگنجم از بس بالم

وصل تو به بخت نیک هم نتوان یافت

بیهوده ز بخت بدخود می نالم