ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۲

هجوم نگذارد از کف ای مایه بخل

دامان ترا چنان که تو دامن بخل

از ننگ نمیکنی نهان بخل از خلق

از بخل بود ترا نهان گردن بخل