ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۱

در طره چون شبش دل شعله مثال

عاشق چون دید کرد نزدیک خیال

رفت از دنبال آتش اندر شب راه

هرگز عاقل نرفته ست از دنبال