ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۲

آن خواجه که کم باد ز عالم نامش

تریاکی بس اگر دهم دشنامش

چون قبه خشخاش گرش تیغ زنم

تریاک برون تراود از اندامش