ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۴

از گریه اگر چه یار همدم نشود

آن نیست کزو سوز دلی کم نشود

از گریه ابر خار خشک اندر باغ

ز آتش برهد اگرچه خرّم نشود