ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۹

ای آن که تو را میل به گلزار بود

دانی که چرا گل همه رخسار بود

یعنی که مرا مبو که معشوقان را

از عاشق خویش روی در کار بود