ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸

آن شوخ که عشق سهل کاری پنداشت

عاشق شد و غم بر من و بر خویش گماشت

پروای دل کسی اگر کی دارد

آن کو دل خود نگاه نتواند داشت