ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴

از دلبر من حدیث گرمی سخنی ست

ورهست دمی بهر فریب چو منی ست

گر میش چو گرمی نگاه است که نیست

ورهست به قدر چشم بر هم زدنی ست