ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱

دانی که چرا نمی توان دید ای دوست

ذاتی که اگر تو را وجودیست ازوست

نزدیکتر از ماست به ما حضرت حق

قزب مفرط علت نادیدن اوست