ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

چون شیشه شکسته شد بهرحال که هست

پیوستن آن به یکدگر ندید دست

وین طرفه که شیشه های دل را با هم

تا نیست شکستگی نشاید پیوست