ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۹

هزار چشم درفشان و دامن‌پرور

تبارک الله شد طرفه نکته روشن

که گر تو چشم جهان نیستی چگونه جهان

کند ز جود تو هر لحظه پُر ز دُر دامن