ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

از بهر چرا مرا نداری معذور

گر من به دلی دو عشق را سازم سور

یک دل به دو اندیشه کشد مهر دو حور

یک تن به دو سایه خیزد از عکس دو نور