صفای اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

پای دل من بسته زنجیر تو باد

ور سر ننهد بدشت نخجیر تو باد

ور کشته شود طعمه سر مستانت

ور زنده بماند هدف تیر تو باد