جمالالدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » ملحقات » شمارهٔ ۲
کرده آنست که از کرده دوست
چون بود زشت حکایت نکنند
آه و صد آه که از مخدومان
نبود عفو و عنایت نکنند