جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۹

بر زلف تو از گره نشان بایستی

وین چین در ابروت در آن بایستی

یا عهد تو چون قد تو بایستی راست

یا زلف شکسته چون زبان بایستی