جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰

ناگاه چنین کرانه جوئی که چه بود

یکباره نمود سنگ خوئی که چه بود

دی آنهمه مهر کرده دوش آنهمه شرط

امروز چه عذر آری و گوئی که چه بود