جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

هر چند که شد گرمی بازار تو سست

هرگز نشدم بمهر در کار تو سست

این کین تو چون سرین سیمین تو سخت

وی عهد تو همچو بند شلوار تو سست