جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

با دلبر خود بکام دل گشتم جفت

بر شاخ طرب گل مرادم بشکفت

دی آمد و لطف کرد و بنواخت مرا

میگفت چنین کنم چنان کرد که گفت