جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

در راه دلم ز عشق تو صد دام است

امید من سوخته دل بس خام است

آن را که تویی یار چه بی یار کسیست

وانرا که تویی دوست چه دشمن کام است