جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۱

ای ترک بیا و چنگ بنواز

آهنگ بگیر و برکش آواز

چون مست شدی هنوز هم شرم؟

از دست شدم هنوز هم ناز؟

چون چنگ تو زان خمیده پشتم

تا روی بروی تو نهم باز

برکش زتنم اگر رگی نیست

اندر همه پرده یا تو دمساز

چندین مزنم اگر نه چنگم

ور میزنیم نخست بنواز

گفتی تو که عشق من نهاندار

مگذار که فاش گردد این راز

نگذاشتمی اگر نبودی

رنگ رخ و آب دیده غماز