ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ٧٨ - ایضاً

أخلائی أنبئکم جمیعا

بان الله فعال لماشا

چو خواهد گشت واقع امر محتوم

چه در غربت چه در مأوی و منشا

مکن شادی گرت گیتی به کامست

مخور غم گر بود کارت تراشا

چو گردانست گردون از میانه

کناری گیر و خوش میکن تماشا

مکن جز اهل معنی را تواضع

که خوش گفت آنکه کرد این بیت انشا

و لست یواضع الا الیکم

و اما غیر کم کلا و حاشا