ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲۴

آن نور که کونین بیاراست توئی

و آنشمع که پروانه از و خاست توئی

پیدا ز تو شد هستی هر هست که هست

وان هست که هستیش نه پیداست توئی