ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۷

ای ابروی چون کمان تو پیوسته

جان و دل من بتیر محنت خسته

در چشم من ار نه عکس خالت بودی

گشتی بسرشک از او سیاهی شسته