ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷۲

ای قبله عشاق جهان ابروی تو

بردی دل خلق و دارد آن ابروی تو

گر طالب صید دل مشتاقان نیست

از چیست که افتاده چنین بر روی تو