ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۸

چون عاقبت الامر بباید مردن

جز یکدمه را نگه نباید کردن

گر تو غم نا آمده و رفته خوری

ای بس غم بیهوده که باید خوردن