ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۳

در دیده دریا وشم آنجان جهان

تا رسته دندان گهر کرد عیان

رفت از پی گوهر طلبیدن دل من

با قافله ئی بسوی بحرین روان