ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۹

رخسار ترا ماه ختن میگویم

بالای ترا سرو سمن میکویم

هر کس که ترا دید همین میگوید

اول سخنی نیست که من میگویم