ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۹

منزلگه خویش و دوستان جمله بکام

وز دشمن و حاسد نه نشان باد و نه نام

انرا که خرد یار بود دار سلام

اینست و جزین نیست اگر هست مدام