ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۷

گر دل بهوای گوهر و در ندهم

بر جان غم غرق و زحمت پرندهم

تا مرغ دل از دانه شهوت نپرد

از دام چهار تیر عنصر نرهم