ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۰

در چشم تو باشد سخنم سحر حلال

و اندر دهنت سخن بود تنگ مجال

و آنگه که سخن زان تن نازک رانم

باشد سخنم لطیف تر ز آب زلال