ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۵

در حیرتم از روی تو ایماه چکل

کآن صورت زیبا ز چه آبست وز گل

تا داد مرا حسن تو پروانه عشق

چون شمع بسر میرودم دود ز دل