ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۳۴

ای ریخته از شرم کفت ابر عرق

بر جمله جهان جسته بهر کار سبق

در مسند سروری و صدری ننشست

هرگز چو تو سرور گهر بخش بحق