ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۲۵

چون آتش و آب گر نشستی در میغ

هم دست اجل بر تو کشد ناگه تیغ

رو چاره کار خویشتن کن امروز

ز آن پیش که گویند که بیچاره دریغ