ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۹

گر خوش گذرانی گذرد عمر تو خوش

ور کم بزنی نقش تو آید همه شش

چون میگذرد عمر بهر حال که هست

خوش میگذران و بار اندوه مکش