ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۶

تا از گل سیراب تو بر رست حشیش

بی بهره شدم از تو چو از خلد کشیش

ریشت بدمید و مرغ حسنت بپرید

شک نیست که باشد پرش مرغ بریش