ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۳

پیوسته از آن مصحف قرآن در پیش

دارم که چو هست رحلت جان در پیش

تا درگه رفتن بسوی دار بقا

این از پس و آن میرود از پیشاپیش