ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۰

آن بت که رخی بود ز مه خوبترش

از دور فلک ببین چه آمد بسرش

دی طوطی جان بود مگس بر شکرش

امروز مگس کشند در زیر سرش