ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۷

لعل تو که آفرینش گوید همه کس

درج گهر ثمینش گوید همه کس

تا مردم چشم من دهان تو بدید

دریا دل قطره پینش گوید همه کس