ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۴

ای زلف و رخت هر دو بهم چون شب و روز

سرمایه انوار و ظلم چون شب و روز

یکدم نزدیم با هم ارچند زدیم

اندر پی یکدگر قدم چون شب و روز