ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۱

هر کو ز فریب اهرمن باشد دور

باید که بود معتقد بعث و نشور

آخر نه که دانه گشت در خاک نهان

یکچند برو گذشت آمد بظهور