ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۴

از حق بود انچ هست بر مومن و گبر

روشن شود این نکته ترا نیز بصبر

از ابر جدا همی شود قطره ولیک

چون در نگری یکی بود قطره و ابر