ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۷

روی چو مهت رشک پری میگردد

زلف سیهت بدلبری میگردد

برگرد رخت جلوه کند طره تو

در دور قمر بسروری میگردد