ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۳

گل از پی خرده ئی که از خرقه نمود

بنگر که چه تشنیع ز بلبل بشنود

وانگاه صبا آمد و با صد خنکی

هر خرده و خرقه ئی که بودش بربود