ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۱

گفتند که از برگ گلش خار دمید

وان حسن که دیده ئی بانجام رسید

گفتم که رخش چو نوبهارست بحسن

کس نزهت نوبهار بی سبزه ندید