ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۱

شاها ز منت گرچه نمیآید یاد

روزی کرمت هم دهدم آخر یاد

تا عالم فانی بود از آتش و آب

وز خاک وز باد دولتت باقی باد