ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۹

پندم بشنو که هر که این پند شنود

شد حاصل عمر او بگیتی همه سود

هم زنگ غم از آینه دل بزدود

هم گوی مراد از همه اقران بربود