ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۸

روشن شود آنرا که هدایت باشد

کین دور وجود بینهایت باشد

در دایره هر نقطه که غایت گیری

شاید که همان نقطه بدایت باشد