ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۲

چون جیش حبش گرد رخش صف میزد

چشمم ز غضب موج و دلم تف میزد

دندان صفت از لبش ندیدم کامی

و احوال دلم رقیب بر دف میزد