ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۹

بر آتش غم بکام دل روزی چند

خواهیم زد آب با دل افروزی چند

زان پیش که بر باد دهد دست اجل

گرد از سر خاک ما جگر سوزی چند